به همین منظور خبرنگار ما در پایگاه خبری سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور در خصوص جایگاه فعلی مهندسان در جامعه با مهندس ایمان یادگاری دهکردی، عضو منتخب هیات مدیره دوره نهم سازمان نظام مهندسی ساختمان استان چهارمحال وبختیاری به گفت‌وگو نشست که در پی می‌خوانید.
**
در حال حاضر جایگاه فعلی مهندسان ما در جامعه به چه سمتی می‌رود؟
در رابطه با تخصصی بودن رشته مهندسی و نگاه اجتماعی به آن، حرف‌های زیادی برای گفتن وجود دارد. از جمله اینکه زیرساخت‌ها و هر هزینه‌ای که در راستای ساختوساز اتفاق می‌افتد، باید با مشاوره و نظارت مهندسان باشد. اما متاسفانه این اتفاق در جامعه ما گاه فراموش می‌شود یا دست غیر‌متخصصانی می‌افتد که تجربه و تبحر کافی در این زمینه ندارند. خوشبختانه برای بحث ساختوساز و زیر ساخت‌ها قدم‌های مثبت زیادی برداشته شده و کارها به سمت تخصصی‌تر شدن رفته است. پس باید دانست که مشکلات نه تنها در جوامع مهندسی بلکه در جوامع کاری دیگر هم وجود دارد؛ اما راهکارهایی مانند آموزش کاربردی و عملی استفاده از تجارب مهندسان مجرب می‌تواند راهگشای مهندسان جوان باشد.
چه عواملی می‌تواند در پیشرفت مهندسان تازه کار در استان شما موثر باشد؟
حرفه مهندسی ساختمان دارای زیرشاخه‌های متعددی مانند؛ ساختمان، راه و جاده، باند و فرودگاه، آب و سد و ... است. پس باید در بحث فنی به مهندسان مشغول به کار در این حوزه آموزش‌های کاربردی بدهیم تا آن‌ها بتوانند نیازهای ساختاری جامعه را با بهترین کیفیت برطرف کنند. به عنوان مثال؛ اگر قرار باشد ساختمانی ساخته شود و مهندس نتواند آن پروژه را به خوبی طراحی و نظارت کند، قطعا آن پروژه بهره‌وری و سازماندهی خوبی نخواهد داشت و در مواقع اضطرار مانند زلزله، سازه خسارت‌های زیادی می‌بیند.
قطعا آموزش‌های تئوری و عملی مکمل همدیگر هستند؛ اما متاسفانه طی سال‌های اخیر بیشتر نمودار آموزش در دانشگاه‌ها به سمت تئوری رفته و دانشجویان بعد از فراغت از تحصیل و ادامه کار در پروژه‌های عمرانی (مجری، ناظر، طراح و...) که اصولا به صورت عملی و اجرایی هستند، با مشکلاتی مواجه می‌شوند. این امر بر راندمان و خروجی کار آن‌ها تاثیر منفی می‌گذارد. پس بهتر است رویکرد آموزش؛ ترکیب تئوری و عملی باشد تا دانشجویان کاربرد و راندمان بالاتری داشته باشند. قطعا این موضوع برای مهندسان تازه کار بسیار راهگشا خواهد بود.
جامعه فعلی مهندسان به چه چیزهای نیاز دارد؟
جامعه مهندسان نیاز به حمایت و دیده شدن توسط وزارت راه و شهرسازی، مجلس شورای اسلامی و دیگر نهادهای مرتبط دارد، تا بتواند به تعهد‌هایی که در این زمینه دارد پایبند باشد. مهندسان ما در طی این سال‌ها با حداکثر توان و با توجه به تحریم‌ها و مشکلات متعددی که وجود دارد به وظایف و تعهدات خود عمل کرده‌اند. به عنوان مثال؛ نمونه بارز آن آخرین زلزله در بندرعباس بود که به لطف خداوند و همت جامعه مهندسی کمترین خسارت و آسیب اتفاق افتاد. قطعا این مهم، بدون تلاش جامعه مهندسان میسر نبود. علاوه بر‌آن؛ بحث معشیت و درآمد مهندسان با توجه به مسئولیتی که دارند بسیار اندک است و اگر جایگاه مالی آن‌ها را با کشورهای دیگری که کارهای عظیم عمرانی انجام می‌دهند، مقایسه کنیم متوجه این کمبود مهم می‌شویم. پس باید نگاه ویژه‌تری نسبت به این موضوع داشته باشیم. به‌عنوان‌مثال؛ در بحث ساختمان و شهرسازی خانه، محل کار و تفریح و زیرساخت‌های شهری مکان‌هایی هستند که باید به خوبی باید طراحی، نظارت و اجرا شوند. در آخر، یک مهندس برای ارتقاء دانش خود نیازمند آموزش موثر و حمایت از سوی وزارت راه و شهرسازی است تا بتواند در حرفه‌اش رضایت شهروندان را به دست آورد.
آیا ارزش‌های انسانی و اخلاقی مهندسی می‌تواند ارزشی افزوده برای اجرا در کارها باشد؟
در تمامی کارها، اولویت با اخلاق‌مداری و ارزش‌های انسانی است. حال تلاش‌ها، هزینه‌ها و زمانی که در این راه گذاشته می‌شود بدین منظور است تا جایگاه انسانی بالاتر برود. در حقیقت جامعه مهندسان هم مستثناء از این داستان نیستند، پس با رعایت اخلاقیات و هنجارهای انسانی می‌توانیم خروجی و بهره‌برداری بهتری داشته باشیم. اگر دیدگاه انسانی یک مهندس به سمت مادی‌گرایی برود، قطعا یک سری از ارزش‌های اخلاقی کنار می‌رود و در طولانی مدت مخرب خواهد بود.
گفت‌وگو: ستی مولایی
