عضو هیات مدیره دوره پنجم سازمان نظام مهندسی ساختمان استان لرستان انتقاد کرد:

سازمان نظام مهندسی دچار عقب ماندگی است

عضو هیات مدیره دوره پنجم سازمان نظام مهندسی ساختمان استان لرستان، این ارگان را دچار عقب ماندگی خواند و گفت: امروز حدود 25 سال از عمر سازمان‌های نظام مهندسی می‌گذرد؛ اما واقعیت این است که رشد این سازمان‌ها، در کل کشور، به اندازه عمرشان نیست و می‌توان گفت که عدم هماهنگی، یکی از مهمترین عوامل این امر است.

ابراهیم شریفی پور، عضو هیات مدیره دوره پنجم سازمان مهندسی ساختمان استان لرستان، در گفت‌وگو با پایگاه خبری سازمان نظام مهندسی، به مشکلات زیر ساختی سازمان نظام مهندسی اشاره کرد و گفت: متاسفانه تا به امروز، سازمان نظام مهندسی، در به کار گیری تکنولوژی‌های روز، چه در مباحث نرم افزاری و چه سخت افزاری، ضعیف و به  صورت ابتدایی عمل کرده است. تا جایی که سیستم ارسال نقشه‌ها، کنترل در سازمان و ... به صورت ابتدایی انجام می‌شود. در صورتی که با استفاده از سیستم‌ها و نرم‌افزارهای روز دنیا می‌توان بخش مهمی از کار را ساده و آسان کرد.

پژوهشگر برتر سازمانی تصریح کرد: مواردی مانند تمدید پروانه‌ها و حتی کارهایی که مردم ارباب رجوع آن هستند، به دلیل ضعف تکنولوژی، به شکل ابتدایی و ضعیف انجام می‌شود و می‌توان گفت که سازمان در بخش دولت الکترونیک کمرنگ عمل کرده است؛ بنابراین یکی از انتظارات اصلی این است که رشد تکنولوژی در مباحث نرم افزاری و سخت افزاری در اولویت قرار گیرد تا این خلاء 25 ساله پوشش داده شود.

شریفی پور تاکید کرد: تلاش در جهت واقعی کردن نرخ تعرفه‌ها، عامل مهمی در ایجاد انگیزه مهندسان و کنترل عملکرد درست آنهاست؛ زیرا تا زمانی که تعرفه‌های نظام مهندسی با قیمت‌های درست، شرایط جامعه و مشکلات همخوانی نداشته باشد، روند چکشی ‌‎جوابگو نخواهد بود.

او، ایجاد روند مناسب در تعاملات بین سازمانی را یک ضرورت خواند و گفت: یکی از دلایلی که سازمان نظام مهندسی طی سال‌های گذشته، رشد مناسبی را تجربه نکرده، ‌‎می‌توان عدم تعامل مناسب بین این سازمان و سازمان‌های مربوطه دانست. زیرا تاکنون هیچ شکل درستی از تعامل بین مثلث سازمان زیباسازی، اداره کل راه و شهرسازی و شهرداری‌ها مدون نشده است. این در حالی است که هر سه این بخش‌ها باید به صورت همزمان مشکلات مهندسی و ساخت سازها را پیگیری کنند و کیفیت ساخت و ساز را مد نظر قرار دهند.

نایب رئیس اول سازمان مهندسی استان لرستان ادامه داد: بدیهی است که بخشی از مشکلات ما، در درون سازمان و بخشی در خارج و قسمتی نیز، در تعاملات نهفته است، اما متاسفانه هنوز یک روند مشخص و آیین نامه مدون برای این ارتباطات تدوین نشده است. لذا لازم است که دستورالعمل درستی بین این سه ارگان، و برای بخش‌های مختلف تدوین شود تا بتوانیم، عقب ماندگی‌ها را جبران کنیم.

شریفی پور افزود: یکی از مواردی که نتیجه همین عدم تعامل است، معضل دو نقشه‌ای بودن است که در سراسر کشور وجود دارد. زیرا  با توجه به گرانی زمین، مالک برای بهره‌برداری هر چه بیشتر از زمین، معمولا سقف زیربنا را رعایت نمی‌کند و برای حل مشکل قانونی، یک نقشه مختص شهرداری و یک نقشه مختص اجرا آماده می‌کند.

او تاکید کرد: سوال اصلی این است که چنین معضلاتی تا کی باید ادامه داشته باشند؟ زیرا به دلیل چنین مشکلاتی، طراحی‌هایی که مهندسان با دقت انجام می‌دهند، عملا استفاده نمی‌شوند؛ بنابراین ضروری است که این مشکل حل شود.

نایب رئیس اول سازمان مهندسی استان لرستان، خواستار تغییر قانون نظام مهندسی شد و گفت: اصلاح قانون نظام مهندسی و آیین نامه اجرایی بعد از 25 سال، یک امر ضروری است که البته باید با رعایت تمام ذی نفعان انجام شود. بدیهی است که این تغییر نباید باعث شود که  قشر خاصی از جامعه مهندسی منافع بیشتری را به دست آوردند و قانون را بر مبنای منویات و نظریات خود تغییر دهند؛ بنابراین اصلاح قانون و آیین نامه اجرایی نظام مهندسی که هم اکنون، نواقص زیادی دارد، باید در راستای افزایش کنترل کیفیت و نظر تمام مهندسان، اصلاح شود.

شریفی پور خاطر نشان کرد: بحث ایمنی در ساختمان‌ها موضوع دیگری است که باید مورد بررسی قرار گیرد و در بخش‌های مختلف مانند برق، مکانیک و عمران، به صورت جدی نظارت شود زیرا ما در زلزله‌ها دیدیم که ساختمان نوساز نیز مقدار زیادی آسیب دیدند که نباید اینگونه باشد، بنابراین بحث ایمنی باید جدی گرفته شود.

او تاکید کرد: انتظار مهندسان از هیات مدیره، برقراری عدالت در توزیع کارها و پروژه‌هاست. البته این امر، به معنای تساوی نیست؛ بلکه به معنای قرار گرفتن هر چیزی در جای خود است. به عنوان مثال بین دو مهندس پایه یک، فردی که سوابق بیشتری دارد، جایگاه بهتری داشته باشد.

نایب رئیس اول سازمان مهندسی استان لرستان ادامه داد: یکی دیگر از دلایل عقب ماندن سازمان مهندسی، به حاشیه رانده شدن پژوهش و تحقیق تا جایی که پروژه‌های تحقیقاتی و پژوهش‌های این سازمان، شاید از تعداد انگشتان دست نیز کمتر باشد؛ بنابراین ضروری است که برای معضلات اساسی نظیر افزایش کیفیت ساخت و ساز، ایمنی، رفع مشکلات و ... به مبحث تحقیق و پژوهش بیشتر بپردازیم.