دکتر حمزه شکیب در گفت‌وگو با پایگاه خبری سازمان نظام مهندسی:

تناسب نیاز و ظرفیت؛ دو عامل کلیدی در حفظ جایگاه مهندسان

عضو شورای مرکزی دوره هشتم سازمان نظام مهندسی ساختمان، تناسب نیاز و ظرفیت و فرایند کارهای مهندسی را دو عامل کلیدی حفظ جایگاه مهندسان دانست.

دکتر حمزه شکیب در گفت‌وگو با پایگاه خبری سازمان نظام مهندسی ساختمان، در رابطه با قرارگیری مهندسان در جایگاه اصلی‌شان تصریح کرد: ظرفیت و نیاز ما هیچگاه از سوی دولت (وزارت راه و شهرسازی و وزارت آموزش عالی) مورد توجه واقع نشده است. قاعده این است که همه دستگاه‌های ذی‌ربط صنعت ساختمان بایستی با هم ارتباط راهبردی، اجرایی و پایشی داشته باشند و درصورتی که نیازی به حضور مهندسان داشته باشند به دانش آنها مراجعه کنند.

وی اضافه کرد: وزارت آموزش عالی هم متناسب با نیاز باید ظرفیت‌سازی کند. اما در این سال‌ها ظرفیت‌سازی مناسب انجام نشده و یا اگر هم شده از سوی دولت مورد توجه قرار نگرفته است.

دکتر شکیب با اشاره به تجربه کشورهای خارجی در این زمینه گفت: در کشورهای توسعه یافته و یا حتی در حال توسعه نگاه می‌کنند ببینند نیازها به چه تعداد و در چه سطح دانشی قرار دارد و متناسب با آن ظرفیت‌سازی می‌کنند. اما در ایران این اتفاق به درستی رخ نمی‌دهد و من منشا همه این‌ها را آموزش عالی می‌دانم. این نهاد چرا اجازه می‌دهد دانشگاه آزاد آن‌هم به خاطر درآمد مالی این همه مهندس معمار و عمران فارغ التحصیل کند و عمدتا از دانش آنها اصلا و یا به درستی استفاده نشود. در حقیقت اکنون وقت آن رسیده که شورای انقلاب فرهنگی و دیگر شوراهای بالادستی به این مهم ورود کرده و انرژی جوانان ما را در مسیر درست قرار دهند.

وی مورد بعدی را مسئله فرهنگی دانسته و تاکید کرد: متاسفانه هم سازندگان و هم مسئولان ما اعتقادی به فرایند انجام کارها از منظر و نگاه علم و دانش مهندسی ندارند. بخشی از کارها نصف و نیمه انجام می‌شود و یک سری کارها هم اصلا انجام نمی‌شود.

 این عضو شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی با ابراز تاسف از مغفول ماندن مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان، افزود: قوانینی برای ساخت یک پروژه از بدو امر تا زمان بهره‌برداری آن، وجود دارد. گاه حتی به صورت کامل از فرایند مهندسی استفاده نمی‌شود و از سوی دیگر متاسفانه بعد از بهره‌برداری تا پایان عمر مفید ساختمان  که حداقل پنجاه سال است،  از فرایند نگهداشت و تعمیر غفلت شده است.

وی اضافه کرد: حاکمیت  برای حفظ سرمایه ملی باید بهره‌بردارها را مکلف به تبعیت از مبحث ۲۲ مقررات ملی کند تا فرایند بهره‌برداری به صورت مهندسی اداره شود.

این مهندس خاطرنشان کرد: هزینه عدم اجرای صحیح مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان را زیاد پرداخت کرده‌ایم. از جمله حادثه ساختمان پلاسکو که اگر این مبحث اجرایی می‌شد چنین وضعیتی برایش ایجاد نمی‌شد. موردهای متعددی هست مثلا در بحث‌های مقاوم‌سازی، گاه و بیگاه می‌شنویم که صحبتی می‌شود ولی عملیاتی نمی‌شود.

شکیب با بیان اینکه مهندسان می‌توانند به شان و جایگاه خود برگردند مشروط بر این که آن نیاز و ظرفیت همخوانی داشته باشد، تصریح کرد: در فرایند انجام کارهای مهندسی باید از توان و دانش مهندسان به صورت واقعی و عملی استفاده شود. برای دستیابی به این مهم نیز لازم است با توجه به توان و دانش مهندسان صنعت ساختمان، فرهنگ‌سازی صورت بگیرد.

برچسب‌ها