مهندس لیلا پهلوان‌زاده، در گفت‌وگو با پایگاه خبری سازمان نظام مهندسی، با اشاره به معماری معاصر و سنتی، بیان کرد: هنر معماری در پی شکل‌گیری اندیشه‌های مدرن و پیامدهای آن بنابر طبیعت خود در سراسر جهان، در ایران هم از این میل طبیعی برکنار نماند و پس از مشروطیت و تشکیل مجلس، راه برای ورود مظاهر اندیشه‌های مدرن هموار شد. این هنر از اواخر دوران قاجار و اوایل دوران پهلوی اول در شکل‌گیری بسیاری از نهادهای نوین نظیر بانک، بلدیه، سینما و بسیاری از بناها و کاربری‌های دیگر نمود عینی پیدا کرد.
وی با تأکید بر اینکه تبحر معماران و مهندسان ایرانی در فرایند شکل‌گیری نهادهای نوین، تغییر شکل و الگوی کاربری‌های قبلی همانند فضاهای مسکونی است، بیان کرد: مشاهدۀ بسیاری از این بناهای مسکونی باقی‌مانده از دوران قدیم؛ مانند بانک شاهی تهران و سایر شعبات آن در شهرهای مختلف، کارخانه‌های صنعتی بسیار زیبا در شهرهای صنعتی ایران، شهرداری‌ها و بسیاری از نمونه های دیگر، همگی موید این مطلب هستند.
وی افزود: خوشبختانه معماران و مهندسان در عین توجه به عملکرد و کاربری مورد استفاده در این صنعت، به جنبه‌های تزئینی و مورد علاقۀ ارباب رجوع هم توجه کرده و همین امر باعث شکل‌گیری گونه‌ای از معماری ایرانی شده که امروزه از آن به عنوان معماری معاصر واجد ارزش ایرانی یاد می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به اینکه معماری مدرن و سنتی ایران در ابتدای ورود اندیشۀ مدرن به ایران، تقریبا جریانی همسو و همگام با پیشینۀ معماری ایران داشت، تأکید کرد: این مهم تا اواخر دوران پهلوی اول و چندسال نخست دوران پهلوی دوم هم تداوم داشت، اما در پی شکل‌گیری اندیشۀ تقلید صرف از معماری مدرن غربی و همچنین تسریع در ساخت و سازها در کشور، به یکباره از اواخر دهۀ بیست شمسی زیبایی و هارمونی موجود در بناهای آن دوران کم‌رنگ‌تر شد. این موضوع را می‌توان در بررسی آپارتمان‌های مسکونی شکل گرفتۀ سیمانی و بتنی، کارخانه‌های بسیار بزرگ و بسیاری از نمونه‌های دیگر به وضوح مشاهده کرد.
مهندس لیلا پهلوان‌زاده؛ در گفت‌وگو با پایگاه خبری سازمان نظام مهندسی، در خاتمه تأکید کرد: در این دوران با الهام گرفتن از اندیشۀ مدرن و با به کارگیری از مصالح جدید، آثار بسیار باارزشی توسط معماران و مهندسان مطرح ایرانی مانند مهندس هوشنگ سیحون ساخته شد. اما اگر آن را در مقام مقایسه با آنچه که در معماری دوران پهلوی دوم ساخته شده قرار دهیم، به وضوح می‌توان کمبود‌ها را حس کنیم. بنابراین باید به این نکته اشاره کنیم که در این دوران، معماری مدرن در شکلی متاثر از عملکرد و کاربری به دور از تزئینات چشمگیر در اکثر نقاط ایران به چشم می‌خورد.
